Het laatste stukje van de kiwi

Hoe het laatste stukje van de kiwi smaakt.

Ondertussen zijn we 1,5 week verder en zit ik te dromen aan een klein baaitje waar de branding ruist en de zee hemels blauw is. De zon staat aan een eindeloos blauwe lucht en het leven lijkt hier zonder horten of stoten langzaam verder te glijden. Wij mogen hier gelukkig deel van uitmaken. Jammer dat dit een reisblog is en geen reclame folder voor New Zealand want ik had zo best nog een aantal pagina’s door kunnen gaan. Helaas nu terug naar de harde realiteit van het reisverslag.
Auckland is een grote stad die iedereen kent van de radiomast en de nieuwjaars viering die jaar na jaar hier als eerste begint. We hebben hier 1 nachtje geslapen en wat zaken geregeld voor de terugreis. Fietsdoos overnachting enz. We hebben lekker langs de waterkant gefietst en de tweede nationale sport, na rugby, bekeken . Ja het klopt de kiwi’s kunnen goed zeilen. Auckland ligt op een smalle istmus tussen de Tasman zee en de Grote oceaan, veel water dus .
De volgende dag zijn we naar Whangarei vertrokken met de bus. Fiets in de bus is zolangzamerhand routine geworden. We zouden een paar dagen bij Loek en Marleen op bezoek gaan. Marleen is een volle nicht die in 1974 naar New Zealand is vertrokken omdat Loek , Haar partner niet in dienst wilde. Heel af en toe heb ik ze in Nederland gezien maar we kenden ze niet echt goed dus het was best spannend. Bij de correspondentie per e mail die we van te voren gevoerd hebben kregen we al het idee dat we meer dan welkom waren. Loek stond ons in Whangarei op te wachten en vanaf dat moment hebben we ons kunnen wentelen in het warme bad van de gastvrijheid van deze 2 heerlijke mensen. We hebben mogen genieten van hun fantatstische huis met uitzicht aan de voorzijde over de oceaan en aan de achterzijde over de prive baai. . Gerrie is mee geweest met Marleennaar kiwi yoga en Nordic walking. En loek heeft mij op sleep touw genomen met de fiets. Onderussen ook nog een nieuwe groene fiets gekocht die uiteindelijk oranje bleek te zijn. Omdat deze fiets ingereden moest worden hebben we Loek uitgenodigd om de laatste week mee te fietsen in Coromandel. Hij is dan ook medegenieter van het paradijs uit de eerste alinea.
Het is deze dagen ook wat slechter weer geweest dus het was wel lekker een vast dak boven het hoofd te hebben. Boodschappen konden ook gedaan worden met de auto en ook culinair zijn we zeer aan onze trekken gekomen. Venison reebiefstuk, curry, weer mosselen en vis in het zout. Dit alles overgoten met goede New Zealandse wijn. Het leukste was echter dat het erg gezellig was en dat we erg veel gelachen hebben samen. Marleen is vrijdag vertrokken voor een visweekend met haar vriendinnen en wij zijn met Loek zaterdag middag naar Auckland vertrokken om zondag ochtend de boot naar Coromandel te nemen. Dit alles niet nadat we nog enkele malen in de prive baai/zwembad van Loek en Marleen hadden gezwommen. Gelukkig was het weer weer goed met de bekende blauwe luchten met af en toe een witte wolk..
Met de auto en de 3 fietsen achterop afgereisd naar Auckland naar lisa . Auckland was vol en we konden alleen nog een AirBNB boeken. Lisa was een Chinese met partner en later bleek ook dochter. We werden zeer hartelijk ontvangen . Uiteindelijk bleek dat we de auto slecht in Auckland konen parkeren. Lisa bracht uitkomst zij wilde ons wel naar de Ferry brengen en de auto mocht een week bij hen mogen staan. De volgende dag bleek dat haar man( hij sprak na 20 jaar New Zealand nog geen woord engels) die nog nooit in een auto met versnelling had gereden deze vanaf de Ferry terug naar huis moest rijden. Wij zijn benieuwd door wie en met welke auto we straks afgehaald gaan worden. Tussen dit alles door ook nog het Chinese Nieuwjaar gevierd. Het is het jaar van de aap en we denken dat het een goed jaar wordt.De volgende dag zijn we dus bij de boot naar Coromandel afgezet door Lisa en haar man na eerst nog bij hen thuis ontbeten te hebben. Over Coromandel het het weerzien met Hubert en Hanneke volgende keer meer.